28 listopada 2009

nie ma przypadków

...


Czy to może się dziać?

Dlaczego nie?
Wydaje się niemożliwe, ale się dzieje.

Dom nad jeziorem ze wszystkich stron jest otulony przez niebo i wodę. Szklana budowla na palach i pomost z tajemniczymi śladami psa. Zejście do wody i wejście na dach oraz rozłożyste konary drzewa przedziwnej urody wypełniające przezroczystą przestrzeń pokojów. Dom bez granic, jakimi są zwyczajne grube mury, dom jak okno na świat, przez które Natura puka przyjaźnie pogłębiając nierozerwalną intymność współistnienia.
Dom nad jeziorem przywołuje do siebie dwoje ludzi. W ziemskim wymiarze czasoprzestrzeni oboje przychodzą do siebie z różnych światów, a te dwa światy kontaktuje ze sobą tradycyjna skrzynka na listy. Skrzynka na listy wypełniona słowami, marzeniami, rozterkami, oczekiwaniami, poszukiwaniami, ciepłem, czułością, gdzie każdy list jest pieczęcią kochającej duszy. To właśnie w wymiarze duszy, do której nie ma dostępu maleńki ludzki rozumek, można zakochać się w kimś, kogo się nigdy nie widziało. To kwestia, na której zna się tylko nieprzewidywalny los i którą można zrozumieć na końcu drogi.


Ps.
Od kilku dni organizowałam się, by zobaczyć polecany przez Kasię film. Skuteczna przynęta to domek jak w bajce, zdanie na plakacie filmowym Czy mógłbyś zakochać się w kimś, kogo nigdy nie spotkałeś? i Keanu Reeves, który jest ekranowym meżczyzną zatrzymującym moją uwagę w szczególny sposób.
Dom nad jeziorem to film poza czasem i racjonalnym rozumem, z zapadającą w ucho muzyką i urzekającą sceną tańca w ogrodzie w urodzinowy wieczór Kate (Sandra Bullock). Niekonwencjonalność i symboliczna swoboda opowieści, przestrzenność, światło obrazów sprawiły mi ogromną przyjemność. Nie ma przypadków. Poczułam głębiej smak swoich marzeń i na nowo przebudzoną pewność, że wszystko jest możliwe. Ufam z pełną mocą, że wymarzone, ukochane przychodzi i puka we właściwym czasie. Czas? Odległość? Nie ma takiej przeszkody, która stanęłaby na drodze do duszy drugiego człowieka. Każdy mijający dzień odsłania kolejny kawałek mojego nieba. Cóż więcej mogę zrobić? Robię to, co mam do zrobienia tak, by nie zagubić się w fantazji, a jednocześnie jej nie stracić.

Nie przejmuj się.
Kiedyś będziemy razem.
Znajdę sposób, by być bliżej Ciebie.
Żeby zaopiekować się Tobą.

Jeśli ci zależy na mnie, zaczekaj.
Zaczekaj i przyjedź. Jestem tu.

Kocham Cię.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...