...pewnej nocy rozlega się pukanie serca do drzwi;
na progu stoi kobieta spowita we mgłę
z włosami z wierzbowych witek,
w sukni z wodorostów,
ocieka zieloną wodą z jeziora;
mówi: 'jestem tobą i przeszłam długą drogę.
Chodź ze mną, coś ci muszę pokazać...'
odwraca się, by iść, jej płaszcz się rozlewa,
nagle złote światło, wszędzie złote światło...
na progu stoi kobieta spowita we mgłę
z włosami z wierzbowych witek,
w sukni z wodorostów,
ocieka zieloną wodą z jeziora;
mówi: 'jestem tobą i przeszłam długą drogę.
Chodź ze mną, coś ci muszę pokazać...'
odwraca się, by iść, jej płaszcz się rozlewa,
nagle złote światło, wszędzie złote światło...
Biegnąca z wilkami
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz