15.12~~ skąpane w słońcu wysepki

...

Nie wiem jak to wygląda w wielkim świecie, ale w tym małym nastał czas wszelakiej obfitości. W pracy ilość telefonów, ofert, potrzeb przeplata się z butelkami białego wina, słoikami konfitury, śliwkami w winie, czekoladkami i szeleszczącą folią, w którą zawijam owe rarytasy, żeby jak najładniej rozjeżdżały się po całym kraju, wszędzie tam, gdzie utrzymujemy kontakty, skąd płyną dla nas i wyzwania i pieniążki.
Zapach kawy miesza się z zapachem farby ze świeżutkich kalendarzy na 2011 rok, które dorzuciłam do bagażnika samochodu wyjeżdżającego w delegację na północny wschód. W prezentacje i rozmowy zostanie wpleciony przedświąteczny kołowrotek, który kręci się dwa szybciej niż w inne miesiące.
Równolegle do mrówczego zapracowania rozsypał mi się wielki wór z emocjami. Popłynęły słowa, potem łzy... i zrobiło się cicho. Na szczęście nikt nie zauważył - zero pytań i zakłopotania. Galimatias czasem się przydaje, bo w nim można łatwo ukryć swoje skarby z krainy cieni.

Na dzisiejszy wieczór zapaliłam świeczkę waniliową przywołując opiekuńcze anioły. Ponieważ Kaja pojechała na drugą stronę miasta rozwiązywać z koleżanką zadania z matematyki, to poczytam naszej czarnej kotce, która zachowuje się mały niedźwiadek, który zapadł w sen zimowy, bo nie ma ochoty na spacery po zmrożonym śniegu.

Joachim wstał i otworzył okienko numer piętnaście. Delikatnie, żeby nie podrzeć, wyłuskał złożony karteluszek cieniutkiego papieru. Na obrazku roiło się od skąpanych w słońcu wysepek i szkierów z domkami.
Dzisiaj czytał tata. Wziął karteluszek, dwa razy odchrząknął i zaczął.

Siódma Owieczka

Sześć owiec, trzech pastuszków, dwóch mędrców, dwa anioły, namiestnik Syrii i mała dziewczynka z Norwegii znaleźli się nad Laguną Wenecką nad Adriatykiem.
Gdy zatrzymali się na niewielkim wzniesieniu, skąd roztaczał się widok na wodę, Efiriel zaczął im pokazywać wysepki. Tu i tam Wenecjanie postawili domy, gdzieniegdzie wznosiły się kościoły. Wysepki leżące blisko siebie łączyły mosty. Wszędzie kręciły się małe rybackie łódki.
- Na zegarku jest rok797 po Chrystusie - powiedział Efiriel. - Niedługo sto osiemnaście wysepek będzie nosiło nazwę Wenecji. Wenecjanie osiedli tutaj, chroniąc się przed wszędobylskimi piratami morskimi i barbarzyńcami. Równo sto lat temu skupili się pod wodzą człowieka, którego nazwano dożą.
- Nie widzę ani jednej gondoli - zdziwiła się Elisabet. - I myślałam, że będzie więcej mostów.

c.d.n.

Jostein Gaarder, Tajemnica Bożego Narodzenia - rozdział 15

Miłego wieczora pośród pierniczkowych zapachów.