...
Cóż za przedziwny dzień... Krótko mówiąc - środa pełna cudów. Zaczęło się od porannego olśnienia i popłynęło tak:
- Pani Dorotko, czekałem na Panią z opłatkiem. Pani kolega mówi, że Pani wyjechała w delegację, więc się zmartwiłem, że nie zdążę złożyć Pani życzeń.
- Jeśli ten kredyt nie wypali, to ja zaproponuję inny. Przyjaciele pomagają sobie.
- Jesteś jeszcze w pracy? Możesz przyjechać w tej chwili, bo przyjechał Adaś naprawić antenę. Nie? To ja po ciebie przyjadę, żebyś go wpuściła na dach. Trochę się spieszy. Czekają na niego jeszcze w dwóch miejscach.
- No cześć. Masz choinkę? ... No to już masz!
Podsumowując: przed domem stoi zgrabniutki, świeżutki piękny wysoki świerk, który wyląduje w dużej donicy z ziemią i granitowymi kamyczkami i ozdobi salon. Ładniejszej choinki nie kupiłabym o tej porze! Ubierzemy ją z Kają jutro wieczorem. Sąsiad leśnik potrafi czytać w myślach i spełniać marzenia.
Konwerter w antenie wymieniony i satelita nadaje wszystkie 400 kanałów - dostęp do świata telewizyjnego został ponownie otwarty, a tematy finansowe płyną zgodnie z ustaleniami.
W międzyczasie dotarła niespodzianka czekoladowa i zaskoczyła nie tylko moje podniebienie, zaś przy okazji opłatka zostałam wycałowana w dłonie i ugłaskana przemiłymi słowami.
Wyskoczyłam do Empiku, gdzie czekały zamówione drobiazgi, no i zajrzałam w moje ulubione miejsce, gdzie nadal wisiało jedwabne cacuszko, co wpadło mi w oko niemal 3 tygodnie temu. Ostatni egzemplarz, mój rozmiar, jakby czekało na mnie... i jeszcze 5kilometrowy spacer w mglistej aurze miasta. Odebrałam po drodze kilka telefonów, buty przemokły w kopnym mokrym śniegu, allle.. tak cudowny dzień chciał się utrwalić w ciszy ze sobą we mnie.
- Pani Dorotko, czekałem na Panią z opłatkiem. Pani kolega mówi, że Pani wyjechała w delegację, więc się zmartwiłem, że nie zdążę złożyć Pani życzeń.
- Jeśli ten kredyt nie wypali, to ja zaproponuję inny. Przyjaciele pomagają sobie.
- Jesteś jeszcze w pracy? Możesz przyjechać w tej chwili, bo przyjechał Adaś naprawić antenę. Nie? To ja po ciebie przyjadę, żebyś go wpuściła na dach. Trochę się spieszy. Czekają na niego jeszcze w dwóch miejscach.
- No cześć. Masz choinkę? ... No to już masz!
Podsumowując: przed domem stoi zgrabniutki, świeżutki piękny wysoki świerk, który wyląduje w dużej donicy z ziemią i granitowymi kamyczkami i ozdobi salon. Ładniejszej choinki nie kupiłabym o tej porze! Ubierzemy ją z Kają jutro wieczorem. Sąsiad leśnik potrafi czytać w myślach i spełniać marzenia.
Konwerter w antenie wymieniony i satelita nadaje wszystkie 400 kanałów - dostęp do świata telewizyjnego został ponownie otwarty, a tematy finansowe płyną zgodnie z ustaleniami.
W międzyczasie dotarła niespodzianka czekoladowa i zaskoczyła nie tylko moje podniebienie, zaś przy okazji opłatka zostałam wycałowana w dłonie i ugłaskana przemiłymi słowami.
Wyskoczyłam do Empiku, gdzie czekały zamówione drobiazgi, no i zajrzałam w moje ulubione miejsce, gdzie nadal wisiało jedwabne cacuszko, co wpadło mi w oko niemal 3 tygodnie temu. Ostatni egzemplarz, mój rozmiar, jakby czekało na mnie... i jeszcze 5kilometrowy spacer w mglistej aurze miasta. Odebrałam po drodze kilka telefonów, buty przemokły w kopnym mokrym śniegu, allle.. tak cudowny dzień chciał się utrwalić w ciszy ze sobą we mnie.
w drodze do domu urzekająca magia świateł ulic miasta
spotkałam anioła, a anioł spotkał mniePóźno, a nawet później. Kolejny post w przedświątecznym sezonie zamykam długo po północy. Bo zaczyn na chlebek, bo prasowanie, bo pranie, bo podłogi, bo lukier na ciasteczka, bo naczynia, bo...
W dwudziestym drugim okienku kalendarza adwentowego ...
... mężczyzna podszedł do Elisabet i wyciągnął dłoń na powitanie.
- Jestem właścicielem gospody. To ja powiem Marii i Józefowi, że nie ma już miejsca i udostępnię im stajnię.
Posadził Elisabet na osiołku.
- Na pewno zmęczyła cię długa podróż.
Elisabet pokręciła głową.
- Przebiegłam całą Europę i historię. Ale działo się to tak szybko, jakbym pędziła po ruchomych schodach.
Mężczyzna spojrzał na nią nie rozumiejąc.
- Po ruchomych schodach?
(...)
Zamykając drzwi zauważył list zatknięty za futrynę.
Kochany Joachimie!
Pozwalam sobie wprosić się na filiżankę kawy i jedno lub dwa świąteczne ciasteczka w przeddzień Wigilii o godzinie 19.00. Mam nadzieję, że zastanę całą rodzinę.
W dwudziestym drugim okienku kalendarza adwentowego ...
... mężczyzna podszedł do Elisabet i wyciągnął dłoń na powitanie.
- Jestem właścicielem gospody. To ja powiem Marii i Józefowi, że nie ma już miejsca i udostępnię im stajnię.
Posadził Elisabet na osiołku.
- Na pewno zmęczyła cię długa podróż.
Elisabet pokręciła głową.
- Przebiegłam całą Europę i historię. Ale działo się to tak szybko, jakbym pędziła po ruchomych schodach.
Mężczyzna spojrzał na nią nie rozumiejąc.
- Po ruchomych schodach?
(...)
Zamykając drzwi zauważył list zatknięty za futrynę.
Kochany Joachimie!
Pozwalam sobie wprosić się na filiżankę kawy i jedno lub dwa świąteczne ciasteczka w przeddzień Wigilii o godzinie 19.00. Mam nadzieję, że zastanę całą rodzinę.
Pozdrowienia
Jan
Jan
do jutra!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz